Doku donmaya başladığında, hücre içinde buz kristalleri oluşur. Hücre içindeki sıvı donduğunda, hücre içine dışarıdan sıvı girmeye başlar ve su aktarımı nedeniyle hücre dışı tuzların miktarında artış olur. Hücreler artan su miktarı ve/veya buz kristalleri tarafından yırtılma nedeniyle parçalanabilir. Donan bölgeyi ısıtmak için ovmayınız; hücrelerde oluşan buz kristallerinin hücreyi parçalamasına neden olursunuz. Buz kristalleri eridiğinde, doku içerisine hücre zarının parçalanmasına neden olan tuz girişi artar. Hücre parçalanması doku ölümüne ve kaybına neden olur. Sıcaklık 0°C’nin üzerinde ise doku donmaz. Vücut sıvılarındaki tuz miktarı nedeni ile donma –2,2°C’de başlar. Vücudun uç noktaları ve yüzey hacim oranı yüksek olan bölgeler, soğuk ile en fazla temas eden kısımlardır (örneğin, kulaklar, burun, el ve ayak parmakları).
Yüzeysel soğuk ısırması, kabarcıklar ve önemsiz doku kaybı ile sonuçlanan deri katmanlarının tahribatına neden olur. Kabarcıklar hücre parçalanması sonucu salıverilen hücresel sıvılar tarafından oluşturulur.
Derin soğuk ısırması kas ve kemikleri de içerebilir.
